Hodowla kotów – biznes czy hobby?

Rasowe, rodowodowe kocięta są drogie; czasami nawet bardzo drogie. Wielu ludzi sądzi zatem, że hodowla kotów rasowych to niezły biznes. Ileż to ja muszę zarabiać na sprzedaży swoich kociąt? Pewnie zbiłem już na tym majątek! Gdybyż to była prawda! Niestety wcale nie jest.

Może ktoś, kto jest nastawiony wyłącznie na zysk, na tych kotach faktycznie coś tam zarabia. Nie jestem jednak pewien, czy w tym przypadku określiłbym go mianem „hodowcy”. W każdym razie, na pewno nie mianem „prawdziwego hodowcy”. Moim zdaniem hodowla kotów nie może opierać się na zysku. Z samej definicji bowiem jest to zajęcie hobbistyczne, a nie zarobkowe. I tak też powinno być traktowane.

W moim odczuciu, celem hodowli powinno być uzyskanie jak najpiękniejszych i jak najzdrowszych kotów. A do wymaga sporego nakładu kosztów. Samo wystawianie kotów na wystawach jest kosztowne, o czym pisałem we wcześniejszym poście. Większość czołowych hodowców bardzo często jeździ na wystawy. Po to, by ich zwierzęta uzyskiwały tytuły; by budować nawiązywać kontakty hodowlane; by zyskiwać prestiż.

Wystawy kotów pochłaniają sporo pieniędzy, ale nie tylko one. Czy zdajecie sobie sprawę z tego, ile kosztuje utrzymanie wystawowych futrzaków. Na samą karmę dla kotów trzeba przeznaczyć sporo kasy. Żywienie ma duży wpływ na zdrowie, wygląd i kondycję, więc wystawowych i hodowlanych zwierząt nie można karmić byle czym (ja zamawiam karmę w sklepie internetowym, co wychodzi trochę taniej).

Na opiekę weterynaryjną też się więcej wydaje – chodzi bowiem nie tylko o zdrowie naszych futrzaków, ale również o zdrowie ich przyszłego potomstwa. Wykonywanie testów na nosicielstwo groźnych chorób, np. białaczki,  to już niemal standard.

Kolejne wydatki wiążą się z kryciem. Jeśli nie mam swojego kocura lub zależy mi na wprowadzeniu „nowej krwi”, muszę kryć kotkę kocurem innego hodowcy. A myślicie, że ktoś udostępni mi swego kocura za darmo? Nie, muszę zapłacić i to sporo – tym więcej, im bardziej cenny jest ów samiec. Gdy zależy mi na jak najpiękniejszych kociętach, nie dopuszczam swojej kotki do byle jakich kocurów – tylko do tych najlepszych. Koszty krycia muszą więc być wysokie.

Odchowanie kociąt też nie jest tanie. Przez minimum trzy miesiące trzeba kupować im karmę i żwirek, chodzić na kontrolę do lekarza weterynarii, a przed sprzedażą zaszczepić, często zaczipować. Coraz powszechniejszą praktyką staje się również kastracja kociąt przed ich sprzedażą (jeśli nie są przeznaczone do dalszej hodowli). Chodzi o to, by nowy właściciel nie mógł ich bez naszej wiedzy rozmnażać (poza zarejestrowaną hodowlą).

Tak, sprzedaż kociąt przynosi dochód. Jeśli jednak odliczyć wszystkie poniesione koszty, okazuje się, że tych zarobionej kasy wcale nie ma tak dużo, jakby się to mogło wydawać. Wcale nierzadko zdarza się, że wychodzi się na zero, a często bywa też, że bilans jest ujemny. Jeśli więc ktoś zadaje mi pytanie, czy hodowla kotów się opłaca, odpowiadam – tak, ale nie pod względem finansowym. Radość z uzyskania i odchowania zdrowych pięknych kociąt też jest zyskiem, tyle że niewymiernym.

Zdjęcie: Fotolia.com