Do połowy zeszłego stulecia (tak mniej więcej) uważaliśmy, że nasze futrzaki nie widzą kolorów. Po prostu oglądają świat jak w czarno-białym telewizorze. Obecnie wiadomo już, że nie jest to prawdą. Koty widzą barwy, choć nie zupełnie te same, co my.
Sądziliśmy kiedyś, że skoro koty prowadzą nocny tryb życia, to widzenie kolorów nie jest do szczęścia potrzebne, wszak w ciemności „wszystkie koty są szare”. Faktycznie w kocim oku znajduje się mniej czopków niż pręcików, co może sugerować, że barwy mają dla nich mniejsze znaczenie (czopki są komórkami oka, które odbierają barwy, natomiast pręciki odpowiadają za postrzeganie kształtu i ruchu).
Pierwsze badania mające potwierdzić – lub zaprzeczyć – to, że koty potrafią rozróżniać kolory, nie były zbyt wiarygodne. Dopiero bardziej nowoczesne metody badawcze pozwoliły ustalić, że zwierzęta te widzą przynajmniej niektóre barwy. Jak podaje Desmond Morris, koty są wstanie odróżnić czerwień od zieleni, błękitu i szarości, zieleń od błękitu i szarości, kolor żółty od koloru niebieskiego i szarego oraz kolor czerwony od żółtego. Nie wiadomo jednak czy potrafią rozróżnić inne zestawienia.
Skoro futrzaki widzą przynajmniej część barw, to chyba jednak do czegoś im to się przydaje. Niestety, póki co nie bardzo wiemy, do czego. Ja nie spotkałem się z jakąś informacją na ten temat.
Zdjęcie: Fotolia.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz