Gryzienie opiekunów po nogach, uporczywe załatwianie swych potrzeb fizjologicznych poza kuwetą, przejadanie się czy też paniczny lek przed obcymi ludźmi – lista niepożądanych kocich zachowań przez nas jest długa (prawdę mówiąc jest również bardzo subiektywna, ponieważ to, co denerwuje jednych, innym nie przeszkadza). Niektóre mogą być tylko uciążliwe dla opiekuna kota, inne natomiast wręcz uniemożliwiać mieszkanie ze zwierzakiem pod jednym dachem.
Dlaczego koty źle się zachowują?
Przyczyny złego zachowania się kotów są bardzo różne: choroby, stres, rywalizacja z innymi kotami, wrodzone skłonności, zbyt szybkie oddzielenie od matki, niewłaściwa socjalizacja, błędy wychowawcze popełnione przez opiekuna, a nawet zwykła nuda. Nie sposób wymienić tutaj wszystkich.
Jak uniknąć problemów z kocim zachowaniem?
Z doświadczenia wiem, że u podłoża większości problemów z kocimi zachowaniami leży zbyt wczesne oddzielenie kociąt od matki i negatywne doświadczenia zwierzaków w okresie dzieciństwa. Dlatego nigdy nie kupujmy kociąt na bazarach lub w innych podobnych miejscach. Nie wiemy bowiem, w jakich warunkach przebywały do tej pory. Nie bierzmy również kociąt młodszych niż 12 tygodni – to minimalny wiek, w którym można oddzielić kocięta od matki.
Kolejną rzeczą jest stworzenie kotu jak najlepszych warunków życia. Trzeba mu zapewnić odpowiednie jedzenie, dbać o jego zdrowie, zadbać o to, by miał odpowiednią przestrzeń do życia, poświęcać mu odpowiednio dużo uwagi i dostarczyć rozrywki, by się nie nudził. Ważne jest również to, by postarać się zrozumieć kocią naturę, która jest odmienna od ludzkiej. Warto zatem sięgnąć po fachowe teksty, które nam w tym pomogą.
Jak poradzić sobie z niepożądanymi zachowaniami naszych kotów?
Na początku musimy ustalić dlaczego kot zachowuje się tak, jak się zachowuje. Niestety nie zawsze jest to proste. Wymaga szczegółowej analizy warunków, w jakich zwierzę przebywa, ustalenia jego relacji z innymi domownikami, tak ludzkimi, jak i zwierzęcymi, poznania jego przeszłości oraz dokładniej obserwacji kociego zachowania. Często trzeba też wykonać badania lekarskie, by wykluczyć lub potwierdzić zdrowotne przyczyny zaburzeń behawioralnych.
Następnym krokiem jest opracowanie sposobu działania, który rozwiąże problem. Czasami wystarczy usunąć przyczynę złego zachowania kota, by zniknęło ono jak ręką odjął, ale niestety nie zawsze. Czasami terapia jest długotrwała, i nie zawsze w stu procentach skuteczna. Zazwyczaj jednak odnosi ona ona skutek, jeśli tylko przyczyna zachowania została prawidłowo określona, a my jesteśmy konsekwentni w działaniu i ściśle przestrzegamy zaleceń kociego psychologa.
Zdjęcie: Fotolia.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz